Genesis'teki Samuray Spirits II, doğru hisseden savaşçılardan biridir - Sword çatışmaları, kan sıçramaları ve hepsi. Samuray bir kadrodan (ve bir kulüp ile dev ahbap gibi birkaç joker) seçiyorsunuz ve ikincisi kavga başlıyor, bunun sadece başka bir düğme-maskeri olmadığını fark ediyorsunuz. Zamanlama önemlidir - temiz bir eğik çizgi inin ve rakibinizin gerçek bir bıçakla vurulduğu gibi gerçekten sendelediğini göreceksiniz.

Piksel sanatı şaşırtıcı bir şekilde iyi duruyor, özellikle birisi süper bir hareket yemek üzereyken dramatik yakınlaştırma. Haohmaru'nun Tornado eğik çizgisini ilk kez çıkardığımı ve hasar başlamadan önce ekran bir saniye karardığımda hala hatırlıyorum. Bunun gibi küçük detaylar, her zamanki 16 bitlik savaşçılardan öne çıkmasını sağladı.

Yine de o eski okul arcade zorluğu var-boşlukları çözmeden önce birkaç tur kaybetmeyi ve ne zaman bir öfke saldırısı ile kırılacağımı. Ama nihayet son patronu heesing yapmadan indirdiğinizde? Saf memnuniyet. Hala o dönemin en iyi kılıç tabanlı savaşçılarından biri.