Ryuuko no Ken - ya da Japonca versiyonunu oynamıyorsanız dövüş sanatı - şimdi kenarlarda biraz pürüzlü hisseden erken SNK savaşçılarından biri, ama insan, bu spriteler o zaman için çok büyüktü. Mesela, karakterler ekranın yarısını alır ve vuruş yaparken yüzleri tüm patlar. Biraz acımasız.

Süper metrenizi sürekli izlediğiniz, hepsini umutsuz özel bir hareketle yakmamaya çalıştığınız bu garip gerginlik var. Yapay zeka da deli gibi hile yapar - denetleyicinizi atmadan Ryo'nun babasını dövme şansı. Yine de, her şeyin ne kadar iğrenç ve dramatik olduğu konusunda büyüleyici bir şey var.

Retro savaşçılara giriyorsanız, bu temiz bir zaman kapsülüdür, ancak sokak avcı uçağı gibi oynamasını beklemeyin.