Hiç haritaya bakarak zamanınızın yarısını geçirdiğiniz strateji oyunlarından birini oynadı, "Tamam, ama ya Liu Bei'ye bir sonraki dönüş ihanet edersem?" Bu, Üç Krallık IV'ün özetle romantizmi . Bir savaş ağası seçiyorsunuz - Cao Cao sağlam bir başlangıç, ama danışmanlarınızı mutlu etmek için iyi şanslar - ve aniden sabah 3'ü ve bir düşman general rüşvet mi yoksa nehrin mahsullerini sular altında bırakmasına izin verip vermeyeceğinizi tartışıyorsunuz.

SNES versiyonu bu garip bağımlılık yapan diplomasi ve kaos karışımına sahip. Bir dakika kırılgan bir ittifak müzakere ediyorsunuz, bir sonraki en iyi genel kusurlarınız çünkü geçen kış bir ziyafet atmayı unuttunuz. Pikselli savaş animasyonları komik bir şekilde serttir, ancak süvarilerinizin bir dizi mızrakçıdan izlemesini izlemek asla eskimez. Sadece ilk kampanyanızı kazanmayı beklemeyin - bu oyun sizi alçakgönüllü olmayı seviyor.

Bir şehri kaybetmenin stratejik olarak daha duygusal olarak acı verdiği türden bir oyun. Haftalarca ihaneti hatırlayacaksınız.