Pac-Man, bunca yıldan sonra bile çalışan oyunlardan biridir. Küçük noktalarla dolu bir labirentle başlıyorsunuz, bu dört hayalet - parkör, pembemsi, mürekkep ve Clyde - sizi aşağıya çekerken yolunuza çekiliyorsunuz. İlk başta, basit hissettiriyor, ancak hız azalıyor ve aniden o güç peletini kapmak veya sadece bir sonraki köşeye rezervasyon yapmak için terliyorsunuz.

Cazibe küçük şeylerde-Pac-Man'ın ağzının açılması ve kapanması, masaları onlara çevirdiğinizde, bu ikonik Wakka Wakka Sesi bile şaşkın görünüşü. Hayaletler daha hızlı hale geldiğinde bunu iyi şanslar olsa da, bütün bir labirent temizlemek garip bir şekilde tatmin edici. Blinky kırmızıya döndüğünde hala paniğe kapılıyorum.

Eğlenceli gerçek: Orijinal tasarımcı Toru Iwatani, bir dilimi eksik bir pizzadan fikri aldı. Mantıklı-Pac-Man temelde kendini yememeye çalışan aç küçük bir kama. Bugün hala devam ediyor, özellikle de keyfini çıkarmak için bir kılavuza ihtiyaç duymayan oyunları seviyorsanız.