Dostum, Max On the Game Boy farklı vuruyor. Bunu önyüklersiniz ve hemen her atlamanın önemli olduğu bu küçük, pikselli dünyaya atılırsınız. Kontroller basit - sadece koş ve atlama - seviyeler? Çok öldüğünüz ama asla aldatılmış hissettiğiniz klasik bir şekilde acımasız.

Birinci seviye zamanlama ile ilgilidir - sivri uçlar, çukurların üzerinden atlamak ve onlarla savaşmak yerine düşmanları ne zaman acele edeceğini bulmak. Müzik, bir şekilde başarısız olmayı daha az acı verici hale getiren çıtır çıtır oyun çocuğu sesi var, tüm bipler ve şişkinler. Ve bulmacalar? Bazıları açıktır, diğerleri sizi "Bekle, nasıl?"

Sadece nostalji yem değil. Daha önce hiç bir Game Boy'a dokunmamış olsanız bile, oyunun ne kadar sıkı olduğu konusunda tatmin edici bir şey var. Sadece el tutmayı beklemeyin-bu sizi bunun için çalıştırır.