Lode Runner 3-D, eski okul kazma ve kaçma formülünü alır ve 3D bir alana atar-kulağa hoş geliyor, ama dürüst olmak gerekirse, alışmak biraz zaman alıyor. İlk başta, kamera açıları, kontrollerle düşmanlar kadar savaşıyorsunuz gibi biraz garip hissediyor. Ama bir kez ayarladıktan sonra, sizi kovalayan küçük robot adamları tuzağa düşürmek için zemindeki patlama delikleri hakkında tatmin edici bir şey var.

Seviyeler daha sonra oldukça sapkınlaşıyor, sizi hızlı düşünmeye zorluyor - şimdi altını alıyor musunuz veya önce bir kaçış rotası kazıyorsunuz? Bazı aşamalar neredeyse bir yanlış hareketin baştan başlamak anlamına geldiği bulmacalar gibi hissediyor. Ve evet, orijinali oynadıysanız nostalji sert vurur, ancak bloklu N64 grafikleri mükemmel bir şekilde yaşlanmamıştır. Yine de, özellikle son saniyelik bir kaçış çıkardığınızda garip bir cazibe var.

Yalan söylemeyeceğim, zaman zaman sinir bozucu, ama bu şekilde “bir tane daha dene” demeye devam edersiniz. Sadece modern platformcular gibi oynamasını beklemeyin.