Süper bir Nintendo ve Yüzüklerin Efendisi'nin köpek kulaklı bir kopyasıyla büyüdüyseniz, bu oyun farklı vurur. Frodo olarak başlıyorsunuz - elbette - ama çok yakında tüm arkadaşlık arasında, her biri kendi garip küçük tuhaflıklarıyla geçiyorsunuz. Aragorn kılıcını uçuyormuş gibi sallıyor, Gandalf'ın büyüsü aşırı güçlenmiş (iyi bir şekilde) ve bulmacalar mı? Bazıları beni itiraf etmek istediğimden çok daha uzun süre sıkıştırdı.

Sprite'lar o klasik SNES yolunda tıknaz, ancak tüm Orta Dünya'yı 16 bit'e nasıl sıkıştırdıkları konusunda büyüleyici bir şey var. Moria'nın gölgeli salonlarını, Rivendell'in şelalelerini, hatta ürpertici ölü bataklıkları bile tanıyacaksınız - piksellerden yapıldıklarında çok daha az korkutucular. Müzik, bir şekilde hala destansı hissettiren synth-orchestral havasına sahip.

Mükemmel değil - platformun bazıları Janky ve bir izlenmeden nereye gideceğinizi bulma konusunda iyi şanslar - ancak Tolkien'i seviyorsanız, tekrar gözden geçirmeye değer garip küçük bir zaman kapsülü. Sadece Legolas'ın yararlı bir şey yapmasını beklemeyin.