หากคุณเติบโตขึ้นมาพร้อมกับ Super Nintendo และสำเนา Dog-Eared ของ Lord of the Rings เกมนี้แตกต่างกัน คุณเริ่มต้นเป็นโฟรโด - แน่นอน - แต่เร็ว ๆ นี้คุณกำลังสลับไปมาระหว่างมิตรภาพทั้งหมดแต่ละคนมีนิสัยใจคอเล็ก ๆ แปลก ๆ อารากอร์นเหวี่ยงดาบของเขาราวกับว่าเขากำลังตบแมลงวันเวทมนตร์ของแกนดัล์ฟรู้สึกเอาชนะ (ในทางที่ดี) และปริศนา? บางคนทำให้ฉันติดอยู่นานกว่าที่ฉันอยากจะยอมรับ

สไปรต์มีความหนาในแบบคลาสสิก SNES แต่มีบางสิ่งที่มีเสน่ห์เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาอัดแน่นไปด้วยโลกกลางเป็น 16 บิต คุณจะรู้จักห้องโถงเงาของโมเรียน้ำตกของ Rivendell แม้กระทั่งหนองน้ำที่ตายแล้วน่าขนลุก - แม้ว่าพวกเขาจะน่ากลัวน้อยกว่าเมื่อพวกเขาทำจากพิกเซล เพลงได้รับบรรยากาศแบบ synth-orchestral ที่ยังคงรู้สึกถึงมหากาพย์

มันไม่สมบูรณ์แบบ - บางส่วนของแพลตฟอร์มคือ janky และขอให้โชคดีที่หาว่าจะไปที่ไหนต่อไปโดยไม่มีคำแนะนำ - แต่ถ้าคุณรักโทลคีนมันเป็นแคปซูลเวลาเล็ก ๆ แปลก ๆ ที่คุ้มค่าที่จะมาเยี่ยมชม อย่าคาดหวังว่าเลโกลัสจะทำสิ่งที่มีประโยชน์