Snes'teki Tanrılar, ilk başta basit görünen oyunlardan biri - sen sadece antik kalıntıların etrafında atlayan bir buff savaşçısı ahbapsınız - ama o zaman size eğri toplar atıyor. Birinci seviye sizi basit bir platform olduğunu düşünmeye iter, ama sonra aniden başak tuzaklarından kaçar, garip küçük bulmacaları çözer ve Minotaurs tarafından mobbed olur. Kontroller biraz ağır hissediyor, sanki adamınızın ona gerçek bir ağırlığı var, bu da atlamaları gerginleştiriyor.

Bana gerçekten sıkışmış olan atmosferdi. Piksel sanatı, aslında unutulmuş bir tapınakta dolaştığınız gibi, bu ürkütücü parıldayan her şeyi verir. Ve müzik? Bir şekilde rastgele yüzen bir kılıç almayı destansı hissettiren perili synth izler. Sadece size kolay gitmesini beklemeyin - daha sonraki seviyelerin bazıları oyunun kişisel olarak rahatsız olduğunu hissediyor.

Eğer retro oyunlarınızı "Her şey beni neden öldürmeye çalışıyor" tarafında seviyorsanız, bu SNES döneminden sağlam bir zaman kapsülü.