Final Fantasy I & II: Dawn of Souls temelde NES klasikleri, ancak yeni bir kat boya ve birkaç ekstra güzellik. Grafikler güzel bir yükseltme yaptı ve eziyet biraz daha az cezalandırıcı hissediyor (yine de eski okul RPG olsa da).

Ne harika? Daha sonra FF oyunlarından sonra temalı bu garip cep boyutlarına daldığınız FFI'daki kaos ruhu gibi bazı yeni zindanlarda attılar. FFII'nin yeni Arcane Labirenti de bir yolculuktur - randomize zeminler, zorlu kavgalar ve bazı sinsi bulmacalar. Yalan söylemeyeceğim, orada bir kereden fazla kayboldum.

Orijinalleri oynadıysanız, nostaljik ama daha pürüzsüz. Eğer yapmadıysanız, serinin acımasız NES dönemi tuhaflıkları olmadan nerede başladığını görmenin sağlam bir yoludur. Sadece otomatik meraklı gibi modern kolaylıklar beklemeyin.