GB'deki CliffHanger, ilk başta basit hisseden klasik Game Boy Platformcularından biridir - sadece atlama, tırmanma, düşmanlardan kaçının - ancak güvenlik ağı olmayan bir uçurumun yarısında olduğunuzda şaşırtıcı derecede gerilir. Piksel sanatı bu kaba ama çekici erken el görünümü vardır ve kontroller düştüğünüzde (ve yapacaksınız) yeterince sıkıdır, her zaman sizin hatanız gibi hisseder.

Sevdiğim şey, seviyelerin yavaşça nasıl yeni tehlikeler getirdiği - ilk önce boşluklar, sonra çıkıntıları parçalayan, sonra hiçbir yerden kaçan kuşlar. Üçüncü aşamada, mermilerden kaçarken hareketli platformlar arasında atlamalar yapıyorsunuz ve aniden bu "basit" oyun Game Boy'u bir yaşam çizgisi gibi tutuyor. Müzik de klasik bip-sh-shoop enerjisine sahip-sadece erken taşınabilir oyunlar olabilir.

En derin oyun değil, ama ritmine hakim olmaktan tatmin edici bir şey var. Muhtemelen bir öğleden sonra yeneceksiniz, ancak zar zor daha uzun süre yaptığınız bir atlamayı hatırlayacaksınız.