Cave Noire, bir şekilde sizinle yapışan garip küçük oyun çocuk oyunlarından biridir. Bir sınıf - savaşçı, hırsız, büyücü veya rahip seçiyorsunuz ve her adımın gergin hissettiği rastgele üretilen zindanlara dalıyorsunuz. Ekran sadece etrafınızda küçük bir yarıçap gösteriyor, bu yüzden sürekli olarak ileriye doğru sürünüyorsunuz, bir sonraki karonun bir canavar veya tuzak değil.

Sevdiğim şey ne kadar soyulmuş. Yoktu hikaye yok, sadece meşale ve sağlığınızı yönetmenin gerçekten önemli olduğu saf zindan sürünüyor. İlk kez ölüme düştüğümde, peşinde koşarken kayboldum, bu oyunun etrafta dağılmadığını biliyordum. Pixel sanatı da mükemmel bir Game Boy estetiğine sahiptir - sık ama kişilikle dolu, özellikle de canavarların size karanlıktan sarılma şekli.

Acımasız ama adil ve 1991 roguelike için zamanının çok ötesinde. Sadece "bir koşuya" bir saat kaybettiğinizde beni suçlama.