Zillion II op het SEGA-hoofdsysteem is een van die vervolg die daadwerkelijk verbetert op het origineel-malende bedieningselementen, een beter niveauontwerp en dit raar bevredigende drie-tekens vormingssysteem waar u tussen de middenmissie ruilt. Je begint in deze claustrofobische ruimteschipcorridor en blaast deze enge robotachtige vijanden die eruit zien alsof ze rechtstreeks uit een anime uit de jaren 80 zijn (wat ze wel een beetje zijn).

De echte kicker? Je ploeg heeft verschillende vaardigheden - de ene is snel maar zwak, een andere is een tank en de derde is dit evenwichtige middenweg. Kostte me een paar doden om te beseffen dat je je een weg door niet zomaar kunt doorstaan; Je swaps timen is alles. En die geheime passages? De helft van het plezier is aan het spuiten van lasers aan elke muur om te zien wat afbrokkelt.

Het heeft die klassieke "Nintendo Hard" -vibe, waar je hetzelfde gedeelte opnieuw wilt proberen, maar een perfecte run spijkeren voelt ongelooflijk aan. Gooi je controller gewoon niet wanneer het scherm plotseling vult met onverwoestbare drones.