Zillion op het Sega Master System is een van die rare, coole actie-platformers die voelt alsof het op tijd verdwaald is. Je speelt als JJ, deze ruimteagent sluipt door een doolhofachtige basis vol lasergrids, patrouillerende robots en deuren die alleen opengaan als je de rechter passcode inslaat (veel geluk die die onthouden). De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - uw man beweegt nogal stijf, maar zodra u de timing voor ontwijken en fotograferen ontdekt, klikt deze.

Wat me echt bijhoudt, is de sfeer. De muziek heeft deze gespannen, synth-zware sfeer en de niveaus zitten boordevol kleine details-flikkerende lichten, rare computerpanelen, vijanden die uit het niets opduiken. Het is ook geen eenvoudig spel. Je hebt een beperkt leven, geen verder, en sommige van die latere fasen hebben het gevoel dat ze je actief proberen te vermoorden. Maar er is iets bevredigend aan het eindelijk spijkeren van een lastige sprong of het te slim af zijn van een patrouillebot.

Als je van retro -games houdt die niet je hand vasthouden, is het een kijkje waard om een notitieblok bij die passcodes te bekijken.