Man, Wonder Boy in Monster Land op het Sega Master System is een van die spellen die gewoon bij je blijft. Je begint met een klein zwaard en amper enig goud, maar binnen enkele minuten stuiter je tussen winkels, upgradesuitrusting en word je door vleermuizen verwoest als je niet voorzichtig bent. De pixelkunst heeft deze raar gezellige sfeer - zoals, ja, het is oud, maar de kleuren knallen en de monsters hebben zoveel persoonlijkheid.

Wat ik leuk vind, is hoe het actie combineert met lichte RPG -dingen. Je snijdt niet alleen door niveaus - je schreeft naar munten om betere laarzen of een vuurzwaard te kopen, uit te zoeken welke deuren tot geheime bazen leiden, en biddend dat je niet zonder tijd raakt (serieus, de klok is brutaal). De Meka Dragon aan het einde? Absolute nachtmerrie -brandstof vroeger. Houd nog steeds stand als je van die klassieke "Die-and-Retry" -grind houdt.

Het is niet perfect - sommige sprongen voelen zich nu janky - maar er is iets met de manier waarop het je in dit kleine avontuur gooit dat gewoon werkt. Je zult woedend zijn of het verslaan en voelen als een legende.