Uno 2: Small World on the Game Boy is precies hoe het klinkt - Classic Uno, maar met dit raar charmante "Small World" -thema geslagen bovenaan. De kaarten hebben kleine huizen, kleine bomen en deze vreemd schattige wezens in plaats van de gebruikelijke kleuren. Het zou niet moeten werken, maar op de een of andere manier wel.

Je begint tegen de AI, die ofwel te gemakkelijk of vreemd moordend is-geen tussendoor. De eerste keer dat de computer een trekking vier op je laat vallen, zweer je dat hij vals speelt. Maar dat is UNO, toch? De bedieningselementen zijn eenvoudig (het is tenslotte een speljongen), en de muziek is diezelfde repetitieve chiptune -lus waar je na 10 minuten van houdt of dempt.

Het is nog steeds UNO in de kern, gewoon draagbaar en enigszins kwilderer. Perfect voor het doden van tijd op een roadtrip of doen alsof hij aandacht besteedt in de klas. Gooi je game -jongen gewoon niet als iemand je winnende beweging omkeert.