Ultima IV is een van die old-school RPG's die je daadwerkelijk aan je keuzes doet denken-niet alleen welk zwaard je moet slingeren, maar hoe je als persoon wilt spelen. In plaats van het gebruikelijke "Kill the Big Bad" -plot, probeer je deze legendarische figuur te worden genaamd de Avatar door je deugden te bewijzen (eerlijkheid, compassie, al die goede dingen).

Eerste wat je zult opmerken? De wereld voelt zich levend op die klassieke, pixelateerde manier. Townsfolk reageert eigenlijk op hoe je je gedraagt, en ja, je zult het waarschijnlijk een paar keer verprutsen voordat je erachter bent hoe je moed in evenwicht kunt brengen zonder roekeloos te zijn. Combat is eenvoudig maar bevredigend, en de overworld is net groot genoeg om te verdwalen zonder zich overweldigend te voelen. Het is het soort spel waarbij je notities krabbelt op een stuk papier omdat die ene cryptische aanwijzing er later in daadwerkelijk belangrijk is.

Als je van RPG's houdt met diepte voorbij statistieken en buit, is dit een juweeltje - zelfs als de Sega Master System -versie een paar hoeken snijdt in vergelijking met het originele pc.