Oké, dus Teenage Mutant Ninja Turtles: Return of the Shredder is eigenlijk dat de klassieke Sega Genesis je in elkaar verslaat - of wou dat je de dag had gespeeld. Je kiest je schildpad (Leo is mijn go-to, maar Raph heeft die houding), en dan zijn het gewoon jij, een heleboel voetclan-goons en een aantal zeer bevredigende nunchuck-to-face actie.

De niveaus zijn een rechtstreeks arcade-stijl-naast elkaar geschreven, door golven van vijanden breken en af en toe een willekeurige pizza gooien naar je vrienden in Co-op. De bedieningselementen zijn eenvoudig, maar het timen van je sprongen en aanvallen is echt belangrijk, vooral wanneer Shredder's minions op je beginnen te gaan. En ja, de muziek? Totale nostalgie -bom.

Het is niet het diepste spel dat er is, maar als je op zoek bent naar die old-school TMNT-sfeer-waar de grootste beslissing is of Donnie's lange-afstands-BO-personeel of Mikey's snelle trappen moet worden gebruikt-dit is een solide keuze. Geef me gewoon niet de schuld als je het themalied dagen begint te neuriën.