Super Smash TV op het Sega Master System is puur, chaotische arcade -plezier - als je de Jank aankan. Je wordt gedumpt in een futuristische spelshow waar je golven van vijanden in doolhofachtige arena's schiet, contant geld en power-ups pakt terwijl je kogels uit elke richting ontwijkt. De bedieningselementen voelen een beetje stijf aan in vergelijking met de arcade-versie, maar er is iets charmants aan de dikke sprites en hectische tweestick-opnamen (of in dit geval, knop-stopping).

Eerste paar minuten? Je zult sterven. Veel. Vijanden zwermen van alle kanten en het scherm wordt zo druk dat je je kleine personage nauwelijks ziet. Maar als je het ritme eenmaal hebt - klikt het ritme - het weven, weven en bidden voor een verspreid pistool - het klikt. De cheesy one-liners van de omroeper ("Groot geld! Grote prijzen!") Worden op de een of andere manier nooit oud.

Het is niet de mooiste of soepelste poort, maar als je van brute, old-school shooters met dubbele stick-stick houdt, is dit een vreemd bevredigende tijdcapsule. Verwacht gewoon geen genade.