Ooit afgevraagd wat Super Mario World vóór de definitieve versie had kunnen zijn? De bèta heeft een aantal rare kleine verschillen - zoals een ietwat off kleurenpalet, verschillende geluidseffecten en zelfs een paar niveau tweaks. Het is niet een heel nieuw spel, maar als je honderd keer het origineel hebt gespeeld, is het raar leuk om deze eigenaardigheden te struikelen.

Springen in Yoshi voelt meestal hetzelfde, maar sommige van de vijandelijke plaatsingen vangen je overrompeld. En die muziek? Een paar nummers klinken bijna onafgewerkt, alsof ze vergaten ze te polijsten. Ik ga niet liegen, het is een beetje cool om te horen wat de snee niet heeft gehoord.

Absoluut meer een nieuwsgierigheid dan een must-play, maar als je diep in Mario Lore bent, is het een nette kijk achter het gordijn. Verwacht gewoon geen verborgen meesterwerk.