Super Mario World op SNES is een van die spellen die gewoon goed aanvoelt - zoals in je favoriete paar schoenen glijden. Je begint te stuiteren op Goombas en power-ups te pakken, maar het duurde niet lang voordat je Yoshi rijdt, geheime uitgangen ontdekt en verborgen paden in de overworld ontgrendelt. De bedieningselementen zijn boterachtig glad en het niveauontwerp? Houdt nog steeds decennia later stand.

Waar ik van hou is hoe het verkenning beloont. Je denkt dat je gewoon van links naar rechts rent, maar dan struikel je op een verborgen blok of een raar uitziende pijp, en plotseling ben je in een bonusgebied of een hele nieuwe route. En die soundtrack? Iconisch. De eerste keer dat je het ondergrondse thema hoort, is het pure nostalgie.

Het is het soort spel dat je kunt speed run als je je vet voelt of je tijd neemt, op jacht naar elk geheim. Hoe dan ook, het wordt nooit oud.