Ooit afgevraagd hoe Sonic 1 zou voelen als iemand de hele zaak remixte? South Island Adventure is precies dat-een volledige hack die de zones schuifelt, de fysica aanpast en enkele verrassingen binnengaat. Je herkent nog steeds Green Hill, maar de lussen voelen anders aan, en plotseling stuiter je weg van vreemd geplaatste veren die je je niet herinnert.

Eerste keer dat ik speelde, raakte ik vast in de Marble Zone veel eerder dan verwacht omdat de niveausorder is gekweekt. Sommige sprongen zijn net iets van spiergeheugen, waardoor je je tenen houdt. Ik ga niet liegen, het is een beetje janky op plekken, maar dat hoort bij de charme - zoals Sonic spelen via een Funhouse Mirror.

Als je te vaak door het origineel bent doorgebrand, rommelt dit op de beste manier met je hoofd. Vertrouw gewoon geen van de oude snelkoppelingen.