Dus, Sonic VR -ja, dat rare kleine Sega Genesis-experiment waar ze probeerden Sonic first-person te maken. Je start het op en plotseling kijk je door Sonic's ogen, snuffelt door een blocky, low-poly groene heuvelzone bij wat voelt als 200 km / u. Het is janky als de hel - de framerate puffs, en het perspectief maakt het beoordelen van sprongen veel moeilijker dan het zou moeten zijn - maar er is iets vreemds over.

Je hebt dezelfde spin-dash en ring-collecterend, maar nu kantel je je hoofd om lussen te zien en nauwelijks vijandelijke plaatsingen te maken voordat ze je slaan. Het is meer een nieuwheid dan een volledige game, eerlijk gezegd, maar als je van de obscure Sega -geschiedenis houdt, is het een reis. Verwacht gewoon niet dat het de klassiekers vervangt.