Man, stiekeme slangen op Game Boy is een van die spellen die er eenvoudig uitziet totdat je het echt probeert. Je begint gewoon deze kleine slang door strakke gangen te verplaatsen, maar dan begint het scherm te scrollen, vijanden duiken uit het niets uit en plotseling probeer je verwoed te onthouden welke kant je net omdraaide. De Pixel Art heeft die perfecte charme van vroege jaren 90-eenvoudig maar vol persoonlijkheid.

Wat me echt krijgt, is hoe de moeilijkheid je sluipt. Eerste paar niveaus? Eenvoudig. Vervolgens heb je niveau 5 geraakt en realiseer je je dat je bent gekoppeld aan een vals gevoel van veiligheid. De power-ups helpen (die snelheidsboost is een redder in nood), maar één verkeerde zet en je kijkt naar je slang die ontrafelt in die klassieke game-jongen "-game over" animatie. Het is het soort spel waarbij je om 2 uur 'Nog een poging' blijft zeggen.

Als je een zwak hebt voor retro -games die je hand niet vasthouden, is dit een geweldige manier om je duimen te verwoesten zoals het is 1992 weer.