SHISENSHOU: Match-Mania is een van die puzzers van game boy die er in het begin eenvoudig uitziet-gewoon overeenkomen met de tegels, toch?-maar dan zweten je plotseling over of je de bamboe of de Kanji eerst moet vrijmaken. De Pixel Art heeft die gezellige, enigszins dikke vroege handheld -charme, en de muziek loopt op een manier die op de een of andere manier nooit oud wordt, zelfs nadat veel te veel busritten het hebben doorgebracht.

Wat ik leuk vind, is hoe het knoeit met de gebruikelijke Match-3-formule. Sommige tegels zijn alleen maar duidelijk of u ze in specifieke patronen verbindt en latere niveaus beginnen symbolen onder andere te verbergen. Ik kwam zeker een paar keer vast te zitten om brute-force-wedstrijden te proberen in plaats van daadwerkelijk vooruit te plannen. Toch is er iets bevredigend aan eindelijk een rommelig bord opruimen tot het laatste paar.

Als je een zwak hebt voor de handheld puzzelspellen uit de jaren 90, is dit een solide tijdcapsule. Geef me gewoon niet de schuld als je je realiseert dat je een uur achter elkaar hebt gespeeld.