Seiken Densetsu (of Final Fantasy Adventure, afhankelijk van waar je het speelde) is een van die gameboyklassiekers die veel groter aanvoelt dan het recht heeft om te zijn. Op het eerste gezicht is het een Zelda-achtige met zwaarden en kerkers, maar dan realiseer je je dat er daadwerkelijke RPG-nivellering, magische spreuken en zelfs een dagcyclus zijn-Pretty Wild voor 1991. De eenvoudige maar bevredigende gevechten van de gevechten, terwijl je uitzoeken welke versnelling daadwerkelijk helpt (pro-tip: pro-tip: pro-tip: pro-tip: pro-tip: pro-tip: axen die bewapende: gemede enemieën).

Wat me echt bijhoudt, is de sfeer. De muziek is verrassend humeurig voor een game boy -game, en er is een rare melancholie in het verhaal over een gladiator die aan zijn lot ontsnapt. Het is janky op plaatsen (veel geluk met de spike -vallen), maar je kunt de wortels van het geheim van mana hier zien. Als je van actie RPG's houdt met een beetje maling en veel charme, is deze nog steeds het opgraven waard.