SD Sengokuden is een van die rare kleine Game Boy -edelstenen die op de een of andere manier feodaal Japan een zaterdagochtend cartoon voelt. Je begint met het kiezen van een krijgsheer-ik ging met Nobunaga omdat, nou ja, hij is Nobunaga-en plotseling ben je knie-diep in kleine chibi samurai gevechten. De sprites zijn absurd schattig voor een spel over verovering, maar laat dat je niet voor de gek houden. De strategie is verrassend diep zodra u erachter komt hoe terrein en eenheidstypen op elkaar inwerken.

Waar ik van hou is hoe chaotische allianties worden. Het ene moment ben je bros met een clan, de volgende minuut achtersteven ze je over een rijstveld. De historische figuren hebben allemaal deze overdreven persoonlijkheden die diplomatie aan een soap laten voelen. En ja, de charmant van de Pixel Art, maar de echte haak is dat moment waarop je zorgvuldig geplande hinderlaag echt werkt. Raak gewoon niet te gehecht aan je troepen - ze sterven veel.

Het is het soort spel waarbij je drie uur verliest aan een enkele campagne zonder het te realiseren. Als je een zwak hebt voor retro -strategie of samurai -onzin, is deze de moeite waard om de oude game -jongen af ​​te stoffen.