Pocket Bomberman is een van die game boy -games die op de een of andere manier op de een of andere manier plezier maakt. Je begint in deze strakke kleine doolhofniveaus, liet bommen vallen om paden te wissen en vijanden af te schaffen - maar de helft van de tijd, je hebt de explosie -straal verkeerd veroverd en op het laatste moment weggepakt. De bedieningselementen zijn eenvoudig (gewoon beweeg en plant bommen), maar de chaos stijgt snel.

Wat me verbaasde, was hoeveel strategie erin sluipt. Sommige blokken nemen meerdere bommen om te breken, vijanden worden sneller en latere niveaus dwingen je tot ketting explosies om te overleven. De Pixel Art heeft die klassieke Bomberman -charme, en de muziek blijft veel langer in je hoofd plakken dan zou moeten. Als je ooit de SNES-versie hebt gespeeld, voelt dit als een uitgekleed maar nog steeds hectische kleine broer of zus.

Eerlijke waarschuwing: je zult waarschijnlijk tegen het scherm schreeuwen als je jezelf in een hoek vastlegt. Maar dat hoort bij het plezier.