Phantasy Star op het Sega Master System was zijn tijd ver vooruit-dit was niet zomaar een generieke 8-bit RPG. Je begint als Alis, een meisje uit voor wraak, en meteen gooit het spel je in deze rare mix van sci-fi en fantasie met ruimteschepen, laserwapens en zwaard-swingende krijgers. De eerste persoon kerkers? Brutaal. Geen auto's, alleen jij en een notebook die proberen niet te verdwalen in die doolhofachtige gangen.

Wat echt opviel was het verhaal - meer dialoog en persoonlijkheid dan de meeste RPG's toen. De sprites waren verrassend gedetailleerd voor het masterysteem en de muziek? Blijft nog steeds in mijn hoofd. Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt; Malen maakt deel uit van de charme (of pijn, afhankelijk van uw geduld).

Het is ruw rond de randen volgens de normen van vandaag, maar je kunt zien waarom het een klassieker werd.