Paperboy op het SEGA-masterysteem is in feite dezelfde chaotische, papier-gooiende waanzin als het arcade-origineel-alleen met enigszins chunkier graphics. Je rijdt op je fiets in de voorsteden straten, klopt kranten bij mailboxen (of ramen als je je gemeen voelt), terwijl je alles ontwijkt van malafide skateboarders tot weggelopen grasmaaiers.

De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - uw fiets drift een beetje, dus u zult in het begin een paar portieken overschrijden. En die breekbare vensters? Veel te bevredigend om met opzet te raken, zelfs als het je score tankt. De sms -versie houdt de rare charme van de arcade, tot aan de willekeurige obstakels zoals tornado's en korrels met winkelwagentjes.

Het is een van die spellen waar je onmiddellijk opnieuw bent gestart nadat je crasht om je laatste run te verslaan.