Pachio Kun: Game Gallery is een van die rare kleine game-juweeltjes die op de een of andere manier tussen willekeurige mini-games als een evenement voelen. Je start het op en plotseling stuiter je een bal op een peddel en ontwijkt dan vallende blokken, en probeert vervolgens tegels op te lijnen - allemaal met die klassieke dikke pixel charme.

Sommige spellen klikken onmiddellijk (die balbounden wordt raar intens), terwijl anderen een paar pogingen doen om erachter te komen wat je zelfs zou moeten doen. De bedieningselementen zijn eenvoudig, maar een paar uitdagingen worden eigenlijk behoorlijk moeilijk als je bent ingegaan. Het is iets dat je zou spelen in korte bursts tussen bushaltes of voor het slapengaan.

Eerlijk gezegd, de helft van het plezier is de bizarre sfeer van de jaren 90-alles wat heldere kleuren en piepachtige bloops, alsof iemand een stel arcade-kast afneemt en ze in een game boycartridge heeft gestopt. Als je van vreemde retro -dingen houdt, heeft deze persoonlijkheid over.