Otoko Jyuku on the Game Boy is een van die rare, ruw-round-round-the-richte vechtsporten die op de een of andere manier bij je blijft. De Pixel Art heeft die klassieke charme uit de jaren 90 - blocky maar vol persoonlijkheid, zoals je jager gewoon uit een mangapaneel liep.

In het begin voelen de bedieningselementen stijf aan (het is een game boy -jager), maar zodra je het ritme naar beneden hebt, is er iets bevredigend aan het timen van die springkicks precies goed. De Dojo -podia zijn brutaal - Aandemieën zijn snel bij je, en de AI trekt geen stoten. Ik verloor mijn eerste drie wedstrijden voordat ik besefte dat blokkeren in principe verplicht was.

Wat me verbaasde, waren de kleine details: je personage buigt eigenlijk voor vecht, en sommige fasen hebben breekbare objecten (sloeg eenmaal een houten vat in het midden van de Combo en voelde als een genie). Het is janky op plaatsen, maar dat hoort bij het beroep. Als je van retro -vechters houdt die je hand niet vasthouden, is dit een solide diepe snit.