Dus, Ninja Gaiden over het masterysteem - ja, het is niet alleen een NES -haven. De versie van Sega heeft zijn eigen ding aan de hand: dezelfde snelle ninja-actie, maar met volledig verschillende niveaus en een nieuw verhaal. Je snijdt nog steeds door vijanden met Ryu's zwaard, maar de lay -outs gooien je uit als je gewend bent aan de NES One. Sommige sprongen voelen strakker aan en de bazen raken harder. Ik ga niet liegen, de muziek van die eerste podium wordt in mijn hersenen verbrand.

Het heeft ook die klassieke Ninja Gaiden -moeilijkheid - verwachten veel te sterven voordat je vijandelijke patronen ontdekt. Toch voelt het landen van een perfecte combinatie op een baas zo goed. Als je de NES-games hebt gespeeld, is deze de moeite waard om te kijken alleen voor de rare alternatieve-universum-sfeer.