Dus, Ninja Gaiden op het Sega Master System - ja, het is niet alleen een NES -poort. Dezelfde moordende ninja -actie, maar ze mengden dingen met nieuwe niveaus en een ander verhaal. Je snijdt nog steeds door vijanden met die bevredigende strakke controle, maar de lay -outs geven wat nieuwe verrassingen naar je. De eerste fase voelt al vertrouwd en toch anders, zoals een oude vriend tegenkomen die een kapsel kreeg.

Graphics zijn solide voor 8-bit, met die klassieke Ninja Gaiden-vibes-darkbanen, flikkerende fakkels en vijanden die uit het niets opduiken. De muziek heeft ook diezelfde dringende, synth-zware energie. Als je de NES -versie hebt gespeeld, zul je kleine tweaks opmerken, zoals hoe sommige sprongen enigszins zwaarder aanvoelen. Niet slecht, gewoon ... anders.

Eerlijk gezegd is het cool om te zien hoe Sega er hun eigen draai aan heeft gegeven. Nog steeds straffen, nog steeds verslavend. Verwacht gewoon niet dat het precies speelt zoals degene die je je herinnert.