Nanoloop is een van die rare kleine game boy -cartridges waardoor je je afvraagt hoe het zelfs bestaat. Het is eigenlijk een volledige muziektracker die in een kleine grijze baksteen wordt geperst-geen chique graphics, alleen roosters van getallen en golfvormen. Op het eerste gezicht lijkt het op een soort spreadsheet uit de hel, maar na een paar minuten rondhangen, realiseer je je dat het eigenlijk een beetje geniaal is.

Je begint met het kiezen van een van de vier klassieke geluidskanalen van de Game Boy (die knapperige vierkant golf, het tinny ruiskanaal, enz.) En bouwt vervolgens lussen door noten en tweakenparameters in te ponsen. Het is veel meer hands-on dan moderne Daws, maar dat is de charme-elke aanpassing voelt fysiek aan, alsof je het geluid zelf soldeert. Ik heb veel te lang geprobeerd het Pokémon -gevechtsthema opnieuw te creëren voordat ik in plaats daarvan opgeeft en een rare glitchy techno maakte.

Als je ooit muziek wilde componeren, maar regelmatige software overweldigend vond, is dit misschien wel de perfecte middenweg. Verwacht gewoon geen handhold-de helft is van het plezier uitzoeken wat al die cijfers in vredesnaam daadwerkelijk doen. De Sound Chip van de Game Boy heeft limieten, maar dat is wat het zo bevredigend maakt als je eindelijk een melodie spijkert die niet klinkt als een stervende robot.