Motocross maniaks op Game Boy is een van die spellen die er eenvoudig uitziet totdat je voor de tiende keer wegvaagt om een ​​sprong te wissen. Je hebt deze kleine fiets, deze belachelijke hellingen en natuurkunde die op de een of andere manier in de lucht flippen zowel onmogelijk als bevredigend voelen als je het eindelijk nagelt.

De tracks beginnen eenvoudig-slechts een paar hobbels-maar op niveau 3, je snelt tussen het draaien van zaagbladen of stuiter je halve pijpen als een flipperkast. De bedieningselementen zijn krap, maar de echte truc is leren wanneer ze halverwege de jume naar voren of terug moeten leunen. Knoei dat, en je eet vuil terwijl de timer blijft tikken.

Het heeft die klassieke game boy -sfeer: dikke pixels, piepende geluidseffecten en net genoeg frustratie om spijkers een perfect run -gevoel geweldig te maken. Als je ooit een motorfiets van een helling veel te snel van een helling wilde zien, is dit jouw spel.