Midori no makibaoo is een van die rare kleine game -juweeltjes die op de een of andere manier een magisch blob -wezen een echt avontuur voelen. Je begint in deze weelderige pixel-kunstwereld genaamd The Green Pastures, waar je Makibaoo-dit squishy, ​​altijd evoluerende-inleiding tot training, voeding en veel te veel aandacht heeft. In het begin dacht ik dat het gewoon een huisdier-sim was, maar toen trappen de toernooien in werking, en plotseling ben je strategiseren welk raar fruit om het te voeden voor een gevecht, dus het flop niet alleen halverwege het gevecht.

De charme is in de details: de manier waarop je makibaoo wiggeert als het gelukkig is, of hoe de muziek verschuift van slaperige weide dunne naar dit hectische gevechtsthema wanneer dingen serieus worden. Het heeft die klassieke game boy -sfeer waar alles enigszins janky maar vol hart aanvoelt. Als je ooit uren op Pokémon of Digimon hebt doorgebracht als een kind, zal dit hetzelfde raar raar maken. Geef me gewoon niet de schuld als je veel te geïnvesteerd krijgt in het emotionele welzijn van je klodder.