Micro Machines 2 op Game Boy is puur chaotisch plezier - je racet kleine auto's over keukentafels, pooltafels, zelfs schoolbureaus, en op de een of andere manier voelt het intens. De top-down weergave duurt een seconde om te wennen, maar als je dat eenmaal doet, zijn de bedieningselementen verrassend strak voor een game boy-racer.

Wat het echt opvalt, is de pure creativiteit van de tracks. Het ene moment ontwijk je ontbijtgranen, het volgende moment dat je over een badkuip slaat met zeepseps die zich als ijs gedragen. De AI rommelt ook niet rond - ze zullen je meteen van de rand duwen als je niet voorzichtig bent. En ja, multiplayer is waar het schijnt, maar veel succes met het vinden van iemand met een linkkabel tegenwoordig.

Het is een van die spellen die veel leuker is dan het recht heeft om te zijn. Je zult races opnieuw opstarten om je eigen tijd te verslaan.