Oké, dus Maus, Die is een van die rare kleine game -jongensspellen die voelt alsof het op tijd verloren is gegaan. Je speelt als een muis (uiteraard) die probeert te navigeren op deze doolhofachtige niveaus terwijl je katten, vallen en wat de ontwikkelaars daarheen gooide, vermijdt. Het is eenvoudig maar nogal charmant op die vroege manier van de jaren 90 - denk aan basissprites, dikke geluidseffecten en puzzels waardoor je even stopt en je hoofd krabt.

Eerste paar minuten? Je bent gewoon uitzoeken hoe je blokken en kaas rondduwt terwijl je niet wordt geslagen. De bedieningselementen zijn een beetje stijf, maar dat hoort bij de retro -charme (of frustratie, afhankelijk van uw geduld). De Europese versie betekent dat je tussen een paar talen kunt omdraaien, wat netjes is als je van dat soort dingen houdt.

Ik ga niet liegen, het is geen verborgen meesterwerk, maar als je van Oddball Puzzle Games houdt of gewoon de tijd wilt doden met iets nostalgisch, is het een kijkje waard. Verwacht gewoon niets verbluffends.