Mario End Game SNES is een van die rare, obscure Mario -hacks die jaren geleden opduiken - zeker niet officieel, maar nogal fascinerend als je van ROM -mods houdt. Je begint in wat eruit ziet als een glitched-versie van World 1-1, maar alles is gewoon ... uit. De fysica voelt janky, sommige sprites worden verwisseld en er zijn willekeurige vijanden waar ze dat niet zouden moeten zijn.

Eerst dacht ik dat het gewoon een gebroken ROM was, maar dan realiseer je je dat het opzettelijk is - alsof iemand Mario remixte tot een surrealistische, enigszins gebroken ervaring. Springen op Goombas stuurt je soms vliegen, pijpen kunnen je nergens heen kromtrekken, en de muziek stottert op een manier die je vraagt of je console sterft. Het is meer een nieuwsgierigheid dan een gepolijst spel, maar als je elke officiële Mario dood hebt gespeeld, kan dit je 10 minuten lachen.

Eerlijk gezegd, het is het soort dingen dat je een keer opstart om te zeggen dat je het hebt gezien, en raak dan nooit meer aan.