Marmeren waanzin op het SEGA -masterysteem is een van die raar verslavende arcade -poorten die op de een of andere manier nog moeilijker aanvoelt dan het origineel. Je rolt gewoon een marmer door deze surrealistische, met obstakel gevulde cursussen, maar de fysica is brutaal-stak de baan te snel en je gaat van de rand vliegen. De isometrische weergave maakt het beoordelen van sprongen extra gespannen, en die laatste paar niveaus? Pure paniekmodus.

Het heeft die klassieke arcade -sfeer uit de jaren 80 waar de muziek versnelt als de tijd oploopt, waardoor je alleen maar meer verpest. Ik kan nog steeds niet beslissen of ik de manier waarop de marmeren controles hou of haat - het is glad op de beste (en slechtste) manier. Als je het geduld hebt voor proef- en opstaan met een bal, is dit een reis.