Vuurlijn op het Sega Master System is een van die old-school shooters die op de een of andere manier zowel onhandig als raar bevredigend aanvoelt. Je springt meteen in deze top-down oorlogszone waar kogels overal vliegen, en je eerste gedachte is waarschijnlijk "hoe kan ik dit zelfs ontwijken?" Maar na een paar doden, begin je het ritme te krijgen - achter dekking te pakken, je schoten te timen en te bidden dat je niet zonder munitie raakt.

Het heeft die klassieke arcade -sfeer waar de actie nooit echt in staat is, en de bedieningselementen duren even om eraan te wennen (omdat, laten we echt zijn, master -systeemcontrollers niet bepaald gebouwd voor precisie). Toch is er iets met de chaos waardoor je steeds opnieuw begint. De missies zijn kort maar brutaal, en je zult zeker een paar keer op het scherm vervloeken voordat je de vijandelijke patronen uitzoeken.

Als je van retro -shooters houdt die je hand niet vasthouden, is dit een solide tijdcapsule. Verwacht gewoon geen moderne comfort zoals checkpoints of genade.