Oké, dus Legend of Prince Valiant on Game Boy is een van die old-school edelstenen die op de een of andere manier de hele ridder-in-glanzend-armor-sfeer nagelt zonder onhandig te voelen. Je begint met deze kleine pixelateerde prins - ruw in de hand, cape fladderend - en meteen stoot je in dit verrassend diepe verhaal over het redden van koninkrijken en het neerslaan van schurken. De eenvoudige maar bevredigende, net genoeg van het gevecht, net genoeg om je een goede zwaardvechter te laten voelen zonder een miljoen buttoncombo's te onthouden.

Wat me echt heeft gekregen, was de sfeer. De muziek heeft die klassieke chiptune -grandeur en het sprite werk? Eerlijk charmant voor een game boy -titel. Je dwaalt door kastelen, donkere bossen en kerkers die eigenlijk levend voelen, zelfs in 8-bit. En ja, er is een Jank - verwacht een paar ongemakkelijke sprongen en af en toe "Wacht, waar ga ik nu heen?" Moment - maar het maakt deel uit van de retro -charme. Als je een zwak hebt voor middeleeuwse avonturen of gewoon missen wanneer games echte handleidingen hadden om door te bladeren, is dit een solide tijdcapsule.

Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt. Dat zwaard zal zichzelf niet slingeren.