Oké, dus Kaijuu ou Godzilla op Game Boy is precies hoe het klinkt - je bent Godzilla, en je taak is om dingen te verwoesten. Zodra je begint, stamp je al door kleine pixelsteden, gebouwen smaken alsof ze van tandenstokers zijn gemaakt. De bedieningselementen zijn simpel - kijk naar links, loop rechts, staartveeg, atomaire adem - maar veel geluk niet door andere kaiju te worden gehouden. Mothra verschijnt op een gegeven moment, omdat ze dat natuurlijk doet.

Het heeft die klassieke game -jongen Jank - soms neem je hits die je zweert dat je ontwijkt - maar er is iets vreemds bevredigend aan het kijken naar het hele stadsnet in puin. De muziek is deze knapperige, looping chiptune waardoor je op de een of andere manier nog meer een niet te stoppen monster voelt. Verwacht gewoon geen diepe strategie - dit is puur, dom, smashy leuk.

Als je ooit wilde doen alsof je ochtend woon -werkverkeer Tokyo onder je voeten was, hier is je kans.