Man, Jeremy McGrath Supercross 2000 op de Game Boy Color neemt me terug. Het eerste wat je opvalt, is hoe verrassend goed de fietsen op zoek zijn naar een klein scherm - ze hebben eigenlijk het gevoel dat ze er gewicht hebben als je rond strakke hoeken zwaait. De bedieningselementen zijn eenvoudig (alleen gas, rem en mager), maar het naleren van het ritme van sprongen en beurten is oefening.

Sommige nummers zijn brutaal-vooral de latere met strakke S-curven waar een verkeerde beweging je gezicht-eerst in het vuil stuurt. Ik herinner me dat ik het woestijnspoor vijf keer opnieuw had opgestart voordat ik het eindelijk onder de knie kreeg. En ja, de AI -renners hebben eigenlijk een gevecht aangebracht, dus je kunt niet zomaar naar de eerste plaats gaan.

Het is niet perfect (de muzieklussen worden snel oud), maar voor een handheld motorcrossspel is het veel leuker dan het recht heeft om te zijn. Je zult waarschijnlijk jezelf vangen als een idioot in beurt leunen.