Oké, dus alleen thuis op GB speelt je eigenlijk als Kevin McCallister - ja, het kind uit de film - om zijn huis te beschermen tegen die twee goofy inbrekers. Het is een game boy -game, dus verwacht dikke pixels en die klassieke groenachtige schermvibe.

Je begint door het huis te rennen, valtjes op te zetten zoals knikkers op de trap of tarantula's (ja, nog steeds angstaanjagend) terwijl je de slechteriken ontwijkt. In het begin is het nogal chaotisch - je zult een beetje rommelen om erachter te komen waar je spullen kunt plaatsen, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, is het stom bevredigend om ze onder de knie te hebben.

Het is niet super diep, maar het spijkert de geest van de film. De muziek heeft die veerkrachtige 8-bit charme, en de inbrekers bewegen deze voorspelbare, maar alleen-snel-tot-potanische patronen. Als je opgroeide met de film, is het een raar nostalgische kleine tijdcapsule. Verwacht gewoon geen meesterwerk - het is puur, simpel plezier met een kant van de jaren 90 kaas.