Gradius op de game boy? Ja, het is eigenlijk een solide poort van de arcade -klassieker - hoewel het duidelijk is verkleind voor dat kleine groene scherm. Je begint met datzelfde wimpy kleine schip, schiet door golven van vijanden terwijl je die iconische power-up capsules pakt om je wapens te versterken. Het eerste niveau verlicht je, maar in fase twee beginnen die slangachtige baas-dingen te verschijnen, en plotseling ben je zweten.

Het is nog steeds Gradius, alleen pixelier en een beetje langzamer-wat eerlijk helpt als je speelt op een krappe game boy d-pad. Het power-up systeem is hier allemaal: snelheidsboosts, lasers, opties (die kleine zwevende orbs die je foto's kopiëren). Knoei de bestelling echter, en je zit vast aan een nutteloze upgrade totdat de volgende capsule daalt. Klassieke Konami -wreedheid.

Als je de arcade -versie hebt gespeeld, mis je de knapperige visuals, maar er is iets vreemds dat zoveel schutter in een handheld uit 1989 proppen. Verwacht het gewoon niet in één keer te verslaan - die latere niveaus worden brutaal.