Gensan 2 is een van die Game Boy-games die voelt alsof het op tijd verloren is gegaan-geen grote marketing, geen hype, alleen pure late nacht-onder-de-blanke-met-een-worm-licht energie. Je begint met deze kleine pixel -kerel (of Dudette, die weet) door deze dikke, kleurrijke niveaus die op de een of andere manier het beperkte paletwerk van de game boy werken. De bedieningselementen zijn strak-jumping voelt pittig aan, en er is een rare voldoening in bonkelende vijanden op het hoofd, zoals een old-school mario maar met zijn eigen rare charme.

Op het eerste gezicht lijkt het eenvoudig, maar dan bereik je een niveau waar de platforms beginnen te bewegen of de vijanden op je gaan, en plotseling leun je in het scherm alsof het helpt. Er is geen handhold, alleen vallen en opstaan op de beste manier. En ja, de muziek heeft die klassieke piepblook-sfeer-catchy op een manier die dagenlang in je hoofd blijft. Als je een zwak hebt voor games die zichzelf niet te veel uitdagen, is dit een solide keuze. Geef me gewoon niet de schuld als je die ene sprong voor een half uur vastloopt.