Game of Harmony is een van die Game Boy-edelstenen die voelt alsof het alleen voor late-night speelsessies onder de covers is gemaakt. Je begint in dit kleine pixelateerde dorp waar alles vredig is - totdat dat natuurlijk niet is. De eerste puzzel liet me deze muzieknoten herschikken om een poort te openen, en ik geef toe dat ik daar vijf minuten stomp zat voordat het klikte.

De vijanden zijn ook niet alleen hersenloze mobs-sommigen van hen meteen cheat, ontwijken je aanvallen tenzij je het precies goed hebt. En de muziek? Verrassend pakkend voor een game boy -titel. Er is een bosniveau waar de soundtrack loopt op een manier die op de een of andere manier nooit oud wordt.

Het gaat echter niet alleen om gevechten. De helft van het plezier is uitzoeken hoe je de "harmonie" van de wereld in evenwicht kunt brengen door milieupuzzels op te lossen. Knoei het op en het scherm glitst letterlijk uit totdat je je fout oplost. Een beetje frustrerend in het begin, maar raar bevredigend als je het onder de knie hebt.

Als je nog steeds een speljongen hebt die rond schopt, is deze de moeite waard om hem af te stoffen.