Fushigi na Blobby is een van die rare kleine game -juweeltjes die op de een of andere manier bij je blijft. Je regelt deze squishy, jiggly klodder door deze doolhofachtige niveaus, duwt blokken, ontwijking spikes en uitzoeken hoe je de uitgang kunt bereiken. In het begin lijkt het eenvoudig - rol gewoon rond en squishen door gaten - maar dan beginnen de puzzels stiekem te worden. Er is dit ene niveau waar je van een veerkrachtige paddenstoel moet stuiteren om een hoge richel te bereiken, en ik moet het zo tien keer hebben verpest voordat ik me realiseerde dat ik eerst momentum moest bouwen.

De kunst heeft die klassieke dikke pixel game boy charme, en de muziek is raar pakkend op die 8-bits manier. Sommige van de latere niveaus worden ernstig moeilijk, maar het voelt nooit oneerlijk - gewoon de juiste soort frustrerend waar je blijft zeggen "nog een poging." En ja, er zijn overal geheimen weggestopt als je rond piepen. Ik vond eenmaal per ongeluk een verborgen warp-zone, alleen omdat ik nieuwsgierig werd naar een verdachte muur.

Als je van retro puzzelspellen met persoonlijkheid houdt, is dit geweldig. Wees gewoon niet verrast als je jezelf betrapt op de soundtrack uren later.